என்னநினைத்து மண்ணில் மாந்தர் - சிலர்
இகழ்ந்து பிறரை நகையாடும்
இகழ்ந்து பிறரை நகையாடும்
தன்மை எடுத்தனரோ அறியேன் -அந்தோ
தவிக்கும் உளமும்கொண்டு நின்றேன்
மின்னும் மகிழ்ச்சி கொண்டமுகமும் - அவர்
மேனி மினுக்கும் விதம் கண்டால்,
இன்னும் குழந்தை மனம்தானோ - இவர்
இருக்கும் நிலை கிணற்றில் மீனோ
நேசமுடைத்த இந்த உடலும் - அதில்
நெய்யில் எரியும் நெருப்புணர்வும்
கூசும் ஒளிகதிரி னுதயம் - வரக்
தவிக்கும் உளமும்கொண்டு நின்றேன்
மின்னும் மகிழ்ச்சி கொண்டமுகமும் - அவர்
மேனி மினுக்கும் விதம் கண்டால்,
இன்னும் குழந்தை மனம்தானோ - இவர்
இருக்கும் நிலை கிணற்றில் மீனோ
நேசமுடைத்த இந்த உடலும் - அதில்
நெய்யில் எரியும் நெருப்புணர்வும்
கூசும் ஒளிகதிரி னுதயம் - வரக்
கொள்ளுந் துயில் கலையக் காணீர்
கேசம் கலைந்தவிதம் வாயின் -கடை
கிடப்பில் வழிந்தஎச்சில் தோற்றம்
வீசும் வாடை சிறுநீரும் - உண்டு
விளைந்து கழித்த வகையாவும்
காணச் சகிக்காத நிலையும் -அதைக்
கண்டும் மனம்கொள்ளும் கர்வம்
நாணமெழும் குடலின் நாற்றம் - விரல்
நகமும் முடியும் கழிவாக்கம்
வீணே பூசி மெழுகேற்றி - வழி
வியர்வை துடைத்து மனம் மாற்றி
ஆணும்பெண்ணும் கொண்ட அவலம் - இது
அழகுவாழ்க்கை எனும் மாயம்
மேனி கொளும் அழகை போற்றும் - இந்த
மாந்தர் குடல் புழுக்கள் வாழும்,
தேனின் உதடு கசப்பாகும் - உள்ளே
தீனும் கிடந்து வாய் நாறும்
தானிவ் வுடலுணர்வு காதல் - கொண்டு
தன்னைத் தரும் இளமை இன்பம்
ஏனோ கழிவுகளின் இறக்கம் - அவை
இருக்கும் பாதைகளின் மோகம்
கூடிக் கொண்டியற்றும் செயலும் - ஒரு
குழந்தை குடும்பமெனப் போற்றும்
ஆடி திரியுமிந்த உலகில் - இந்த
ஆகத்திமிர் பிடித்த நிலையும்
கோடியெனக் காலம்போயும் - இவர்
கொள்ளும் கனவுகலையாதோ
தேடித் திரிந்து பணம் கொண்டும்- கொள்ளத்
தேவையற்ற வழிபோவர்
சாலச் சிறந்த பொய்கள் கூறி - இங்கு
தானே அழகென்றிவர் ஆடும்
காலக் கருமை கொண்டமனிதா - நின்
கண்கள் திறப்பது மெப்போது
நீலம் நிறைந்த விண்ணில் நின்று - கீழே
நீயும் சிந்தைகொண்டு பாராய்
கோலம் மனித வாழ்வெதுவோ -மனம்
கூட்டிக் கழித்தும் உண்மை பாராய்
பூமி யென்றசாக் கடையில் - இங்கு
புழுக்களாய் நெளியும் மனிதர்
தாமிக் கழிவுஎனும் குருதி - கொண்டு
தன்னில் கிடந்தழியும் சதையும்
போமிவ் வுணர்ச்சி கொளும் பாவம் -அதில்
பிறரைக் கெடுக்கு மனபாவம்
நாமிவ் வழியில் சொல்லும்பொய்கள் -இன்னும்
நலிவு களவு பெருமச்சம்
ஆன தொரு வாழ்வைகொண்டு - உளம்
அகந்தை நிறைந் தயலைக் கெடுக்கும்
தானேஎனும் கர்வம் மீறித் - துள்ளும்
தன்மை வெறுமை எனும் ஞானம்
ஏனோ இதைமறந்து காணும் -இந்த
இயல்பு புரியவில்லை நானும்
வீணே உரைத்துமென்ன உலகில் - அட
விந்தை மனம் இருளின் குகையே!
**************
கேசம் கலைந்தவிதம் வாயின் -கடை
கிடப்பில் வழிந்தஎச்சில் தோற்றம்
வீசும் வாடை சிறுநீரும் - உண்டு
விளைந்து கழித்த வகையாவும்
காணச் சகிக்காத நிலையும் -அதைக்
கண்டும் மனம்கொள்ளும் கர்வம்
நாணமெழும் குடலின் நாற்றம் - விரல்
நகமும் முடியும் கழிவாக்கம்
வீணே பூசி மெழுகேற்றி - வழி
வியர்வை துடைத்து மனம் மாற்றி
ஆணும்பெண்ணும் கொண்ட அவலம் - இது
அழகுவாழ்க்கை எனும் மாயம்
மேனி கொளும் அழகை போற்றும் - இந்த
மாந்தர் குடல் புழுக்கள் வாழும்,
தேனின் உதடு கசப்பாகும் - உள்ளே
தீனும் கிடந்து வாய் நாறும்
தானிவ் வுடலுணர்வு காதல் - கொண்டு
தன்னைத் தரும் இளமை இன்பம்
ஏனோ கழிவுகளின் இறக்கம் - அவை
இருக்கும் பாதைகளின் மோகம்
கூடிக் கொண்டியற்றும் செயலும் - ஒரு
குழந்தை குடும்பமெனப் போற்றும்
ஆடி திரியுமிந்த உலகில் - இந்த
ஆகத்திமிர் பிடித்த நிலையும்
கோடியெனக் காலம்போயும் - இவர்
கொள்ளும் கனவுகலையாதோ
தேடித் திரிந்து பணம் கொண்டும்- கொள்ளத்
தேவையற்ற வழிபோவர்
சாலச் சிறந்த பொய்கள் கூறி - இங்கு
தானே அழகென்றிவர் ஆடும்
காலக் கருமை கொண்டமனிதா - நின்
கண்கள் திறப்பது மெப்போது
நீலம் நிறைந்த விண்ணில் நின்று - கீழே
நீயும் சிந்தைகொண்டு பாராய்
கோலம் மனித வாழ்வெதுவோ -மனம்
கூட்டிக் கழித்தும் உண்மை பாராய்
பூமி யென்றசாக் கடையில் - இங்கு
புழுக்களாய் நெளியும் மனிதர்
தாமிக் கழிவுஎனும் குருதி - கொண்டு
தன்னில் கிடந்தழியும் சதையும்
போமிவ் வுணர்ச்சி கொளும் பாவம் -அதில்
பிறரைக் கெடுக்கு மனபாவம்
நாமிவ் வழியில் சொல்லும்பொய்கள் -இன்னும்
நலிவு களவு பெருமச்சம்
ஆன தொரு வாழ்வைகொண்டு - உளம்
அகந்தை நிறைந் தயலைக் கெடுக்கும்
தானேஎனும் கர்வம் மீறித் - துள்ளும்
தன்மை வெறுமை எனும் ஞானம்
ஏனோ இதைமறந்து காணும் -இந்த
இயல்பு புரியவில்லை நானும்
வீணே உரைத்துமென்ன உலகில் - அட
விந்தை மனம் இருளின் குகையே!
**************
No comments:
Post a Comment