கண்ணீர்

நீரோடும் நிலவோடும் நின்றேவெண் முகிலோடும்
  நெஞ்சத்தில் எண்ணமோடும்
தேரோடும் தென்றலது திக்கெட்டும் பரந்தோடும்
  தேடியிரு கண்கள் ஓடும்
பாரோடும் பாரினிடை பன்நிலங்க ளைந்தினிலும்
  பலரோடிச் சென்றேவாழும்
வேரோடும் உறவுதனும் விளையாடும் விதியதுவும்
  வேடிக்கையாகும் வாழ்வும்

ஏரோடும் வயல்கூடி எதிரோடும் காற்றோடு
 எழுகின்ற இன்பம் யாவும்
பேரோடு புகழ்வாழ்வுப் பெருச்செல்வ வாழ்வினிலே
   பிறையாகத் தேய்ந்தே போகும்
சேறோடும் மண்ணோடும் உழுதோடிப் பின்னாலே
   சேர்ந்துறவோ டுண்டே வாழும்
நோயோடிப் போகின்ற நிம்மதிகொள் வாழ்வுதனை
   நினைந்தே யென்நெஞ்ச மேங்கும்

யாரோடிக் கேட்டாலும் விதியோடிச் செய்கின்ற
   விளையாட்டு வேறென்றாகும்
நீர்கூடி எழுகின்ற நீளஅலை போல்வந்து
    நிற்பதெல்லாம் அள்ளிப்போகும்
வேரோடு புயல்வீச விழுகின்ற மரமாக
   வீழ்த்திநம துறவைக் கொல்லும்
பேயாடி நடமாடிப் பிறக்கின்ற அழிவாகப்
  பேசாதுயிர் கிள்ளிப்போகும்

நானோடி நடக்கின்ற நல்லதொரு பாதைதனில்
     நாலுபேர்கள் தூக்கியே ஒடும்
நாளோடி வரும்வரையும் நானாடி நடந்துசெலும்
  நாளதுவே இன்பம் ஆகும்
பாவோடும் பாஎண்ணும் மனதோடும் வாழுவது
  பலமான உணர்வே கொள்ளும்
பாலோடு  பனியோடு பார்வைதனைக் கொள்ளுவது
   பாவி இவன் உளமேயாகும்

மேலோடும் மதியோட முகிலோடி மறைத்துவிட
    மெல்லவரும் காற்றும் ஓடும்
சேலோடும் நீர்ச்சுனையில் சேற்றோடு தாமரையாள்
  திகழ்ந்தாலுந் தூய்மைகாணும்
வேலோடு விளையாடும் வேல்முருகன் தமிழோடு
  விளையாடி நாளும்போகும்
காலோட முடியாது காடோடும் உடல்காணும்
   காலமே உண்மை யாகும்