இன்னும் கொஞ்சம் கொஞ்சம்

பொன்னெடுத்துப் போடச் சொன்னதில்லை - வாடும்.

பூத்தொடுத்த மாலை கேடகவில்லை

மின்னுகின்ற பட்டில்ஆடை கொண்டே - எந்தன்

மேனியெங்கும் போர்க்கக் கேட்கவில்லை

தின்னவென்று வெல்லமிட்டுப் பொங்கி - அதில்

தேனை வார்க்கக் கேட்கவில்லைத் தாயே

என்னை யிந்தப் பூமி கொண்டு சுற்றும் - போதில்

இன்னலை உவக்கும் வாழ்வு கேட்டேன்

தென்றல் வீசும்சா மரைகள் கொண்டே - இந்தத்

தேக வெம்மை ஆற்றக் கேட்கவில்லை

மன்றம் ஒன்றமைத்து மன்னனாகி - வாழ

மண்டபங்கள் ஏதும் கேட்கவில்லை

ஒன்றி ஆசை கொண்டு தேக இன்பம் - காண

ஓர்கிழத்தி யன்றிக்கேட்டதில்லை

வென்று பூமி என்னதென்று  ஆடும் - அந்த

வேடிக்கை உணர்வு கேட்டதில்லை

குன்றின் மீது கோபுரங்கள் கட்டி - அங்கு

கொண்டு வைத்துகூடி யாடிக்கண்டு 

நின்ற தேரில் தூக்கிவைத் துருட்டி - சுற்றி

நீளுருண்ட பாதை  ஓடவிட்டு

சந்தசமு மிசைத்த பாடல்  சொல்லி - உன்னைச்

சற்றிணைத்த கைகள் கூப்பி நிற்கும்

விந்தையை மறந்ததாலே இன்று - என்னை

வேதனைக் கென்றாக்கினாயோ சொல்லு

அன்பு கொண்ட ஆவியொன்று தந்தாய் - அதில்

ஆவிநோத சூட்சுமங்கள் செய்தாய் 

தென்பு தந்து தேடு வாழ்வையென்றே - எட்டு

திக்குமோடி தெய்வம் காணச் சொன்னாய்

என்பின்மீது இச்சை தந்திறைச்சி - அதில்

ஏறியோடும் இரத்தவாடைபூசி

நன்மையோடு தீது செய்யும் எண்ணம் - தந்து 

நானிலத்தில் வாழவிட்டபின்னர்

புன்னகைத்து நானுவந்த போது - என்னைப்

போயிருந்து கூறு வார்த்தையென்றாய்

என்ன கைத்து இச் சிறப்பை விட்டாய் - நீயும்

ஏழைமீது வன்முகத்தைக் கொண்டாய்

சின்னகை துடித்து காற்றில் ஆட - ஓர் 

சித்திரம் வரைந்து காட்டு என்றாய்

பன்முகைத்த பூவின் வாழ்வென் றீந்து - என்னை

பரிகசித்து நின்றதேனோ சொல்லு

தன்னலத்தில் கேட்கவில்லைத் தாயே - நேர்மை 

தாண்டியும் நடக்கவில்லை பாரேன்

முன்நிலத்தில் சுற்றும் பம்பரத்தை - எந்தன்

மேனிகொண்டு ஆடவிட்ட பின்பு

மென்குளத்தில் நீரலைந்து காண - அதில் 

மீண்டும் கல்லெடுத்து வீசக் காணும்

இன்னலுக்கு என்னை ஆக்கவேண்டாம் - தேவி 

இன்னும் கொஞ்சம் வாழ்வென் றீயக்கேட்டேன்

*************