தேனைக் குடித்தபின் தீந்தமிழ் ஓடையிற்
துள்ளிக் குதித்தவனாய் - சிறு
மீனைப் பிடித்திட மேனி துடிப்பதாய்
மெல்ல நடுங்குகிறேன் - புள்ளி
மானைத் துரத்திடத் தாவுமழகொடு
மஞ்சள் வெயில் பரப்பில் -அந்தி
வானைக் கறுத்திடும் மேகம் பரவிடத்
தோகையென் றாடுகிறேன்
சேனை பருத்தி நெல் சூழும் வயல்வெளி
சிங்காரப் பாட்டிசைத்தே - வரும்
தீனை உண்ணவென கூடும் குருவிகள்
தேங்கிக் கலகலக்க - வளை
கூனை எடுத்துமக் கொண்ட கலயத்தைக்
கொஞ்ச இடையில் வைத்தே - வரும்
பானை அணைத்தவள் பாவை ஒருத்தியின்
பாங்கி லசைந்து நின்றேன்
பூனையைப் போல் மெதுவாக நடந்துமே
புல்லரித்துச் சிலிர்த்தேன்- கணம்
ஆனையைப் போற்பெரி தாயும் அதிர்நடை
ஆக்கியும் அச்ச மிட்டேன் - இனிப்
பூநெய்யை உண்டதோர் பொல்லாக் கருவண்டாய்
போதையில் சுற்றுகிறேன் பின்னே
சீ..நய்..நய்..நய் யென்று சின்னமதிக் குரங்
காகிச் சிரித்துநின்றேன்
ஏனையனே இன்றோ இத்தனை ஆவேசம்
என்றவர்க்கோ பதிலாய். - ஒரு
பேனைக் கொண்டோர் சிறு பாவைக்
கிறுக்கியின் பாட்டென வைப்பவளை - இதழ்
தேனை கொண்டோர் மலர் செய்தவழ் போதெழில்
தோன்றுமந் நூலிடையில் - கண்டு
நானை விரல்பற்றும் நாளைக் காண வேங்கி
நெஞ்சம் துடித்தேனென்றேன்
...............
இப்படிப் பொருள் கொள்க
பேனைக்(எழுதுகோல்) கொண்டோர் சிறு `பா`வைக்
கிறுக்கி இன் பாட்டென வைப்ப, வளையிதழ்
தேனை கொண்டோர் மலர் செய்து அவிழ் போதெழில்
தோன்றுமோர் நூல் (புத்தகம்) இடையில் கண்டு
நான் ஐவிரல்பற்றும் நாளைக் காண வேங்கி
நெஞ்சம் துடித்தேனென்றேன்
No comments:
Post a Comment