தென்னைமரங்கொண்ட தோப்பினிலெ ஒரு
சின்னக் குடிசையம்மா -அங்குதென்றல் வந்து தினம் தொட்டணைக்க மனம்தீயழ கெண்ணுதம்மாகன்னம் வழியும் ஓர்சின்ன குழந்தையின்உள்ளக் கவலையம்மா -அதுஎன்ன விநோதமோ உன்னை நினைக்கையில்இல்லையென் றாகுதம்மாஅன்னை முகம்தன்னில் உந்தன் ஒளிகண்டுபுன்னகை கொண்டிருந்தேன் -அதில்அன்பெனும் தன்நிலை காண அளித்தவள்இன்றரு கில்லையம்மாசொன்ன சொல் எப்படி உன்னையடைந்ததுமின்னற் பொறிகளென்றா - இந்தத்தன்னிலை கெட்டவன் தானுயர்வாகிடும்தன்மை கொடுத்தாயம்மாசின்னக் குழந்தையும் கொள்ளக் கருவினில்அன்னை வயிற் றுதைக்கும் - அதுபின்னர் பிறந்ததும் பெற்றவர் கொஞ்சிடஇன்னும் நெஞ்சில் உதைக்கும்அன்னை மனம்கொண்ட அன்புபெருகிடஅள்ளி அணைப்பதெல்லாம் -இந்தசின்னச் செயலதில் உள்ளங் கன்றி என்றும்
அன்னை வெறுப்பதுண்டோமுன்ன மறிந்திட வில்லையிது புதுமேதினி யென்றறிந்தேன் -இதில்வன்மையுடன் பல நன்மைகளும் கொண்டுவட்ட சுழல் நிலையாம்
தன்னில் அலைந்திடும் இந்த மண்ணில் வந்து
தத்தித் தவழுகிறேன் - எந்தன்
சின்ன விழிகளில் மின்னிஎழும் சக்திசெல்ல உணர்வு கொண்டேன்
கண்கள்முன்னே பலகாட்சிகளின்பெருவண்ணக் கலவை மயம்’- இதில்
உண்ணும் கனிதனை இட்டதருவினில்
ஓசையிடும் குருவி
எண்ணமினித்திட இன்னிசை தந்துமே
விண்ணில் பறக்கும்படி -அதைதிண்ணமுடன் மகிழ்ந்தாட விதித்தவள்
தேடிச் சுகமும் தந்தாள்:!
No comments:
Post a Comment